این متن را پسر بچه ی ۱۲ساله نوشته بود :

تمام نا تمام من، کوه بلند رویاهاست
در دلش رازهاییست، مثل باغی پر از گل‌هاست

با هر شعله‌ی امید، می‌روید و می‌سوزد
اما با خواب شبانه، دلم آرام می‌شود

دست‌هایم پر از آرزو، چشمانم پر از ستاره
می‌خواهم پرواز کنم، بربلندای آسمان‌ها

تمام نا تمام من، داستانی ناتمام
پر از خنده و غم‌ها، پر از عشق و سلام

بازی در خیال، دویدن در دشت‌ها ،
پیمودن راهی که، همیشه در دل ماست