کویر
از دل تردیدها،
ما در انتظار تو
تکثیر عشق را میکاریم
در این زمین خشک و بیروح،
که هر روزش
امید باروری است.
رنگین کمانی از احساسات
به آسمان میکشیم
که وقتی به تو میرسد،
گرمای آغوش آفتاب
را در آغوش گیرد
و در دل هر شکوفه
عطر یاد تو بپیچد.
پس بگذار این سلام
دورترین پرچم آزادیامان باشد،
چون باران،
که از دل کویر عشق میبارد
و زمین خشک را
به زندگی میخواند.
چو از این کویر وحشت
به سلامتی گذشتی
به شکوفه ها به باران
برسان سلام مارا